من! یه جوجه معمار 19 ساله.. با کلی ادعا!!! اینجا از هذیان های ذهنم مینویسم!
از مغز درد هام..! سردرد رو میشه با مسکن آروم کرد ولی درد مغز چارش نوشته..
نوشتن جایی مثل اینجا...!!
ادامه...
بعد آدم اون همه سختی رو تحمل کنه.. موقع تحویل پروژه ها شب تا صب نخوابه.. شب های قبل امتحان تا ساعت 4-5 صب بیدار بمونه پای پروژه ها.. و در مواردی انقدر حجم کارا زیاد باشه که به گریه کردن بیوفته..!! اونوقت یه نفر آدم به اصطلاح تحصیل کرده بیا با یه خنده مسخره بگه: معماریم خوبیه هاا.. بیشتر دخترا میرن ولی.. فقط خط خطی میکنین دیگه.. نه؟ + الان به نظر شما برم خودم اینجور بکشم بهتره.. یا برم اونو اینجور تیر بارونش کنم.. ؟؟
√ عکس: :دی √ پ.ن: بعضی وقتا با خودم میگم کاش این جند سال هم زود تموم بشه و راحت شم.. ولی بعد با خودم که فکر میکنم میبینم صد در صد 2 سال دیگه هم انتظار چهار سال دیگه رو میکشم و تا بخوام به خودم بیام میبنم عمرم تموم شد و هیچ کاری نکردم.. پس بهتره همین الان و از همین امروزم نهایت استفاه رو بکنم.. :)