هذیان های یک جوجه معمار پر ادعا

بی بی فیس :ی

یکی از معدود مشکلات من تو فصل امتحانا اینه که تا جزوه دستم میگیرم که مثلا درس بخونم..

یاد تموم کارای کرده و نکرده و.. جاهای رفته و نرفته ام میفتم.. حتی بعضی وقتا چشم انداز 20 ساله زندگیمو تو ذهنم ترسیم میکنم..

اون وقت از مهم ترین این کارا.. کلاس هاییه که هیچ وقت همت نکردم برم.. مثل رفتن به آموزشگاه

رانندگی و گرفتن این گواهی نامه کوفتی.. رانندگی بلدم هاا.. ولی بابا میگه تا گواهی نامه نگیری ماشین بت نمیدم..

حالا حرچی که من میگم بابا دیگه بزرگ شدم و اینا میگه نع امکان نداره..

حالا چند وقت پیشا رفته بودیم خونه یکی از اقوام بد با دخترش که حدودن 29 سالشه راجب همین چیزا حرف میزدیم و میگفت که حتما زبان رو ادامه بده و اینا.. منم بهش گفتم آره ولی فعلا اولویت اولم گرفتن گواهی نامه اس.. برگشت با یه حالت تعجب واری بهم نگا کرد گفت مگه تو 18 سالت شده؟ بهش گفتم اره خب گفتم که رشتم معماریه.. گفت واقعا؟؟ من فک کردم هنرستانی هنوز.. اخیییی عزیزم چقدر بی بی فیسی..